STANISŁAW LEM, ur. 12 września 1921 roku we Lwowie. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował po wojnie w prasie jako poeta.

Twórczość: Astronauci (pow. 1951), Sezam (opow. 1954), Obłok Magellana (pow. 1955), Czas nieutracony (pow. 1955), Dialogi (szkice 1957), Dzienniki gwiazdowe (opow. 1957), Eden (pow. 1959), Śledztwo (pow. 1959), Inwazja z Aldebarana (opow. 1959), Powrót z gwiazd (pow. 1961), Pamiętnik znaleziony w wannie (pow. 1961), Księga robotów (opow. 1961), Solaris (pow. 1961), Wejście na orbitę (fel. 1962), Noc księżycowa (opow. i scenariusze telewizyjne 1963), Summa technologiae (szkice 1964), Bajki robotów (opow. 1964), Niezwyciężony i inne opowiadania (1964), Cyberiada (opow. 1965), Polowanie (opow. 1965), Ratujmy Kosmos i inne opowiadania (1966), Wysoki zamek (pow. 1966), Głos Pana (pow. 1968), Opowieści o pilocie Pirxie (opow. 1968), Filozofia przypadku. Literatura w świecie empirii (1968), Opowiadania (1969), Fantastyka i futurologia t. 1-2 (1970), Bezsenność (opow. 1971), Doskonała próżnia (publ. 1971).

Polska nowela współczesna. **. – Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1976. – S. 136.